Tussentijdse reflectie nr. 3 | #EdwardsDailyDrawing

Tekenen. Elke dag. Ook als je griep hebt. Of een kater. Wat levert dat nou eigenlijk op? Ik probeer er antwoord op te geven middels de broodnodige reflectie. Na ruim driehonderd tekeningen is het wel weer tijd voor enige duiding.

De concrete doelstelling van het project #EdwardsDailyDrawing is om elke dag, voor een jaar lang, een tekening op te leveren. 365 in totaal. Op het moment van dit schrijven is die doelstelling voor ruim 75% bewerkstelligd. Klaar…

…Maar zoals dat vaak met concrete doelstellingen gaat, is niet alles daarmee gezegd. 365 tekeningen, dat is helemaal niet moeilijk namelijk. Vandaag een cirkel. Morgen een vierkant. Overmorgen gekras met een paars potlood; Iedereen kan wel elke dag een tekening maken.

Dat was niet wat ik voor ogen had.

Doelstelling
Ik wilde vrijheid om te kunnen experimenteren. Fouten maken en daarvan te leren. Mijn portfolio uitbreiden. Eigen ideeën uitwerken. Bovenal: Mij ontwikkelen als illustrator. Zo vlak voor het einde van het jaar, reflecteer ik daarom op mijn vooruitgang.

Studie van een hand. Ik had die dag een flinke griep te pakken. Dat bleek een goede tekening niet in de weg te staan.

Studie van een hand. Studie van een hand. Ik had die dag een flinke griep te pakken. Dat bleek een goede tekening niet in de weg te staan.

Altijd tekenen
Nu ik voorbij de 300 tekeningen ben, kan ik zeggen dat de uitdaging aan mijzelf af en toe zwaar is.
Als ik ziek ben. Als ik een kater heb. Als ik vakantie heb. Als ik voor een deadline zit. Als ik denk dat ik zonder inspiratie zit. Als ik denk dat ik het niet kan. Als ik denk dat ik iets geweldigs heb gemaakt dat bij nader inzien eigenlijk helemaal niet zo geweldig is.

Maar juist die tekeningen die ik onder niet al te beste omstandigheden heb gemaakt, blijken soms verrassende resultaten op te leveren.

Geen tijd of inspiratie
Bij aanvang van #EdwardsDailyDrawing heb ik de aanname gedaan dat ik op zeker moment toch echt eens zonder inspiratie zou moeten komen te zitten. Ik kan zeggen dat ik niet altijd even geïnspireerd ben geweest. Maar toch altijd geïnspireerd genoeg om een voorstelling te gaan maken.
Ik heb gemerkt dat ik inspiratie opdoe door naar andere tekenaars en kunstenaars te kijken. Te horen hoe ze te werk gaan. Met ze te praten. Hun werk te zien. Je kunt als tekenaar -denk ik- baat hebben bij een zekere vorm van isolatie. Daartegenover staat dat contact met de medemens onontbeerlijk is.

Inspiratie betekent inademen. Een noodzakelijke repetitieve exercitie die nodig is om te kunnen leven. Om te kunnen creëren.

Emmakade, Leeuwarden. Een tekening die ik met links heb gemaakt. Het levert een lekker los beeld op waar ik door op kan bouwen.

Emmakade, Leeuwarden. Een tekening die ik met links heb gemaakt. Het levert een lekker los beeld op waar ik door op kan bouwen.

Ontwikkeling
Ik merkte op een gegeven moment dat ik een beetje vast kwam te zitten wat betreft ideeën. Van een kennis kreeg ik de tip om met links (niet mijn voorkeurshand) te gaan tekenen. Dat hielp. Het levert lossere tekeningen op. Tekeningen waar ik de hang naar perfectie laat varen. Zo ontstaat de ruimte voor vernieuwing. Maar ligt er ook een weg open naar meer expressie.

En nu verder…
Het feit dat ik op ruim driekwart van mijn doelstelling zit vind ik ergens een beetje beangstigend. Wat als ik deze vorm van een dagelijkse tekening niet meer heb? Komt er dan van tekenen nog wel wat terecht of zal het ondersneeuwen in activiteiten waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb?
Zou ik de ontwikkeling die ik nu doormaak door mijn vingers kunnen laten glippen omdat de omstandigheden me daartoe dwingen? Dat ik denk: “Ach, ik voel me niet zo lekker, ik teken morgen wel”. En dat morgen dan altijd morgen blijft?

Nonsens natuurlijk. Ik blijf gewoon lekker doortekenen. Al zal het na deze periode van elke dag een tekening opleveren, ook lekker zijn om af en toe een adempauze in te kunnen lassen.

Muzikale ondersteuning: Death Cab For Cutie – Soul meets Body

Tags:
Geplaatst op: december 29, 2015
My 2014 sneakers

credits Studio Edward Kobus

credits wordpress